Foster Kennedy sendromu, optik sinirin tümör veya diğer patolojik nedenlerle basıya uğraması sonucu ortaya çıkan bir nörolojik durumdur. Bu sendromun temel özelliği, optik sinirin bir tarafında tümör veya basınca bağlı bir atrofinin (zararın) görülmesi, diğer tarafında ise papil ödeminin (optik sinirin başlangıcındaki şişme) meydana gelmesidir.
Sendromun adı, bu durumu ilk tanımlayan Amerikalı nörolog Robert Foster Kennedy’den gelmektedir. Foster Kennedy sendromu, genellikle ön beyin tümörleri, meningioma veya menenjiomaların neden olduğu bir durum olarak ortaya çıkar.
Foster Kennedy sendromunun belirtileri şunlar olabilir:
1. İyi gören gözde görme kaybı veya bulanık görme.
2. Körlük.
3. İyi gören gözde renk algısında değişiklik.
4. İyi gören gözde optik diskte (papil) solukluk veya atrofi.
5. Diğer gözde ise optik diskte şişlik veya papil ödemi.
Tedavi genellikle sendroma neden olan temel sorunun tedavisini içerir, örneğin tümörün cerrahi olarak çıkarılması veya basıyı azaltmaya yönelik diğer tedaviler. Foster Kennedy sendromu olan hastaların yönetimi, durumun altında yatan nedene bağlı olarak değişebilir. Bu nedenle doğru bir tanı ve tedavi için bir nöroloğa veya uzman bir sağlık profesyoneline danışmak önemlidir.