Farmakodinamikte „afinite“ terimi, bir ilacın hedef aldığı reseptörlere veya biyokimyasal hedeflere olan bağlanma gücünü ifade eder. Bir ilacın afinitesi, ilacın hedef reseptörle veya hedef hücredeki diğer moleküllerle nasıl etkileşime gireceğini ve ne kadar güçlü bir etki yaratacağını belirler.
Dolayısıyla, yüksek afiniteli bir ilaç, hedef reseptörlere veya hedef hücrelerdeki diğer moleküllere daha güçlü bir şekilde bağlanır ve daha güçlü bir farmakolojik etkiye yol açabilir. Öte yandan, düşük afiniteli bir ilaç, hedef reseptörlere veya hücrelerdeki diğer moleküllere daha zayıf bağlanır ve daha zayıf bir farmakolojik etki gösterir.
Afinitenin yanı sıra, bir ilacın farmakodinamik özellikleri arasında etki süresi, etki şiddeti, doz-eğri ilişkisi, seçicilik (hedef reseptörlere özgü olma), tolerans gelişimi ve tersine etkiler gibi diğer faktörler de yer alır. Tüm bu faktörler, ilacın farmakodinamik profilini ve klinik kullanımını belirlemeye yardımcı olur.