Akut ağrı genellikle açık bir nedene sahiptir. Belirli bir süre ve uygun tedaviden sonra kaybolur. Ağrılar mantıklı bir fiziksel uyarı işaretidir ve mevcut hastalıklar hakkında önemli bilgiler sağlar.
Ağrıya sebep olan belirli nedenler yoksa ve bu rahatsızlık 6 aydan uzun sürerse, kronik ağrıdan bahsedilir. Kronik ağrılar, vücudun orijinal uyarı işlevini yerine getirmediğinde ortaya çıkar ve daha ziyade kendi klinik tablolarına, ağrı hastalıklarına dönüşürler. Sürekli baş ağrısı veya sırt ağrısı, fantom ağrı gibi, etkilenenlerin zihinsel durumu üzerinde büyük olumsuz etkilere sahiptirler. Hastalar kendilerini genellikle çaresiz ve umutsuz hissederler, acıya karşı savunmasız, daha az verimli veya dayanıklılıkları normal şartlarda dahi ciddi şekilde kısıtlanmış olarak hissederler. Bu durumdan depresyon gelişebilir ve bu durum da ağrının desteklenmesine ve yoğunlaşmasına yol açar. Böylelikle etkilenen hastalar için bir kısır döngü başlar.
Terapi
Kronik ağrı hastalarının tedavisinin uzun vadeli hedefleri her şeyden önce ağrı ile daha iyi başa çıkmak, ağrı kesicileri azaltmak ve örneğin depresif bozuklukları tedavi ederek yaşam kalitesini iyileştirmektir.
Psikoterapötik tedavi yöntemlerinin kullanımının, özellikle davranış terapisinin bir parçası olan ve yanlış öğrenilmiş davranışı düzeltme ve istenen diğer davranışları geliştirme amacına sahip olan ağrı yönetimi terapisinin çok etkili olduğu kanıtlanmıştır.
Etkilenenler için temel bir yardım olan, kendi dikkatlerinin aktif olarak ağrı ve acıdan uzaklaştırılarak hayattaki diğer güzel şeylere olumlu düşüncelere, hoş aktivitelere yönlendirildiği dikkat dağıtıcı tekniklerin öğrenilmesidir.
Stres ve gerginlik nedeniyle ağrıya duyarlılık arttıkça, hastaların yoga, otojenik eğitim, hipnoz, ilerleyici kas gevşemesi veya tai chi gibi çeşitli gevşeme tekniklerine dahil edilmesi çok önemlidir.
Biofeedback adı verilen, kronik olarak ağrılı olanların bazı vücut fonksiyonları (ağrı ve gevşeme gibi) resmedilir ve bilgisayar destekli ölçüm yöntemlerinin yardımıyla anlaşılmasını kolaylaştırır. Bu, hastanın ağrısını etkilemesini veya daha spesifik olarak rahatlamasını kolaylaştırır.
Son olarak, spor ve egzersiz terapisi, vücudun algılanması ve kabulünün yanı sıra fiziksel performansı artırmaya yardımcı olur. Fizyoterapötik tedavi yöntemleri (örneğin, elektriksel stimülasyon tedavisi, banyolar, masajlar), ağrıyı hafifleten ve hasta kişinin fiziksel durumlarını iyileştirmesine yardımcı olan diğer tedavi yöntemleridir.
Ağrı ve depresyon, sıklıkla birlikte görülen ve birbirini etkileyen iki durumdur. Ağrı, vücutta rahatsızlık veya acı hissi olarak tanımlanırken, depresyon, sürekli düşük ruh hali, ilgi kaybı ve yaşamdan zevk alamama gibi belirtilerle karakterize edilen bir ruh hali bozukluğudur.
Ağrı ve depresyonun etkileşimi şu şekillerde gerçekleşir:
- Ağrı depresyonu tetikleyebilir: Kronik ağrı, yaşam kalitesini düşürür ve stres seviyelerini artırır, bu da depresyon riskini yükseltir. Ağrının sürekliliği ve şiddeti, depresyonun ortaya çıkma olasılığını artırabilir.
- Depresyon ağrıyı kötüleştirebilir: Depresyon, ağrıyı daha yoğun ve sürekli hale getirebilir. Depresyondaki bireyler, ağrıyı daha şiddetli ve dayanılmaz olarak algılayabilirler. Ayrıca, depresyonun kendisi de fiziksel ağrı semptomlarına yol açabilir, örneğin baş ağrısı, sırt ağrısı ve kas ağrısı gibi.
- Ağrı ve depresyon tedavisi etkileşimi: Ağrı ve depresyonun bir arada olduğu durumlarda, her iki durumun tedavisi de daha karmaşık hale gelir. Ağrıyı hafifletmek için kullanılan bazı ilaçlar, depresyon belirtilerini kötüleştirebilir veya depresyon tedavisine müdahale edebilir. Aynı şekilde, depresyon tedavisi için kullanılan ilaçlar da ağrıyı etkileyebilir.
Ağrı ve depresyonun birlikte ele alınması önemlidir, çünkü her ikisi de yaşam kalitesini önemli ölçüde etkiler. Tedavi yaklaşımları, bireysel ihtiyaçlara göre uyarlanmalı ve her iki durumun da yönetilmesini hedeflemelidir. İlaç tedavisi, bilişsel davranışçı terapi, fizik tedavi, rahatlama teknikleri ve yaşam tarzı değişiklikleri gibi tedavi yöntemleri kullanılabilir.