Arketip, İsviçreli psikiyatrist Carl Gustav Jung tarafından geliştirilen analitik psikoloji teorisinde kullanılan bir terimdir. Arketip, insanların bilinçdışı düşüncelerinde ve kültürler arası mitolojide ve hikayelerde ortak olarak bulunan sembolik imgeleri ve kavramları temsil eder. Jung’a göre, arketipler insanların kolektif bilinçdışında ortak olarak paylaşılan ve tüm insanlar için evrensel olarak geçerli olan yapılar ve modellerdir.
Arketipler, insanların düşüncelerini ve davranışlarını yönlendiren temel fikirler ve kavramlardır. Bazı örnekler arasında „Anima ve Animus“ (eril ve dişil yönler), „Gölge“ (karanlık ve reddedilen kişilik yönleri), „Kişisel Bilge“ (içsel rehber ve bilgelik) ve „Öz“ (bütünlük ve kendini gerçekleştirme) bulunmaktadır.
Arketipler ayrıca, mitoloji, dini metinler ve klasik edebiyatta da sıkça görülür. Örneğin, „kahraman“, „bilge yaşlı adam“ ve „şeytan“ gibi karakterler, çeşitli kültürlerin ve dönemlerin hikayelerinde benzer roller ve özelliklerle ortaya çıkar. Jung, bu evrensel arketiplerin insan doğasının ortak yönlerini ve insan deneyiminin temel yönlerini yansıttığına inanmıştır.