Aversif koşullanma, bir kişinin belirli bir davranışı, genellikle hoş olmayan veya rahatsız edici bir sonuçla ilişkilendirildiği için önlemeye başladığı bir öğrenme biçimidir.
Örneğin, bir çocuk bir ocak üzerindeki sıcak bir tencereye dokunduğunda eli yanabilir. Bu durumda, çocuk acıyı (aversif stimulus) sıcak tencereye dokunma davranışıyla ilişkilendirir. Bu deneyimden sonra, çocuk büyük olasılıkla sıcak tencerelere dokunmaktan kaçınacaktır. Bu, aversif koşullanmanın bir örneğidir.
Bu tür öğrenme genellikle hayatta kalmamızı sağlar, çünkü bize potansiyel olarak tehlikeli veya zararlı olabilecek durumları önlememizi öğretir. Ancak, bazen bu tür öğrenme, fobiler gibi sorunlara da yol açabilir. Örneğin, bir kişi bir köpek tarafından ısırıldıysa, bu kişi tüm köpeklerden korkabilir, çünkü ısırılma deneyimi (aversif stimulus) köpeklerle ilişkilendirilmiştir.