Barbitürik asit, barbitürat adı verilen bir grup merkezi sinir sistemi baskılayıcı ilacın kimyasal temelini oluşturan organik bir bileşiktir. Bu bileşik, 1864 yılında Alman kimyager Adolf von Baeyer tarafından ilk kez sentezlenmiştir.
Barbitürik asit kendi başına etkin değildir (yani, bir merkezi sinir sistemi baskılayıcısı olarak etki etmez), ancak çeşitli yan gruplarının eklenmesi ile bir dizi etkili barbitürat ilacı üretilebilir. Bunlar, sedatif, hipnotik, anestezik ve antikonvülsan etkileri olan ilaçları içerir.
Barbitüratlar, 20. yüzyılın ilk yarısında yaygın olarak kullanılmış olsa da, daha sonraki yıllarda, bağımlılık yapma potansiyelleri ve aşırı dozda ölümcül olabilme riskleri nedeniyle, genellikle benzodiazepinler gibi daha güvenli alternatiflerle yer değiştirdiler. Ancak, bazı durumlarda, özellikle diğer tedavilerin etkisiz olduğu veya uygun olmadığı durumlarda, barbitüratlar hala kullanılmaktadır.