Bazal stimülasyon, özellikle çoklu engellilere veya ciddi bilişsel ve duyusal bozuklukları olan kişilere yönelik kullanılan bir terapi yaklaşımıdır. Bu yaklaşım, duyusal deneyimlere ve hareketin temel deneyimlerine odaklanan iletişim ve algı üzerine kuruludur.
Bazal stimülasyon kavramı, 1970’lerde Alman özel eğitim öğretmeni Andreas Fröhlich tarafından geliştirilmiştir. Amaç, dokunma, denge ve kendi bedeninin uzayda algılanması (propriosepsiyon) gibi en temel insan duyularını kullanarak anlamlı deneyimler ve etkileşimler yaratmaktır. Bazal stimülasyon aktiviteleri, farklı dokuları hissetmek, sallanma veya sallanma yoluyla hareketi deneyimlemek veya farklı sesleri duymak gibi bir dizi deneyimi içerebilir. Bu aktiviteler, iletişimi, iyi oluş hali ve çevrenin anlaşılmasını teşvik etmeyi amaçlar.
„Basal“ olarak adlandırılmasının sebebi, diğer bilişsel veya fiziksel yeteneklere bakılmaksızın tüm insanların algıladığı ve yanıt verdiği temel, temel duyusal deneyimlere atıfta bulunmasıdır.