„Bellek aralığı“, bir kişinin belirli bir zamanda hatırlayabileceği bilgi miktarını tanımlar. Terim genellikle kısa süreli bellek veya işlem belleği içerisinde kullanılır ve genellikle bir kişinin yaklaşık olarak 7 (+/- 2) öğeyi aynı anda hatırlayabileceği anlamına gelir. Bu 7 öğe sayısı, George Miller tarafından 1956’da „Belleğin Büyülü Sayısı Yedi“ adlı ünlü makalesinde belirlenmiştir.
Bu aralık çeşitli stratejiler kullanılarak genişletilebilir, örneğin chunking (parçalama) stratejisi. Chunking, bilgiyi daha anlamlı ve daha büyük birimlere, yani „chunks“ (parçalar) halinde gruplandırma sürecidir. Örneğin, bir telefon numarasını hatırlarken, insanlar genellikle sayıları daha büyük gruplar halinde hatırlarlar. Bu sayede, hatırlanması gereken öğe sayısını azaltır ve dolayısıyla bellek aralığını genişletirler.