Deindividuation, sosyal psikolojide bireylerin belirli durumlarda kendi benliklerinden veya kişisel kimliklerinden uzaklaşma eğilimi anlamına gelir. Bu durum, genellikle büyük gruplar veya anonim ortamlar gibi durumlarda, bireyin kendini bireysel olarak değil, grubun bir parçası olarak algılaması sonucu meydana gelir.
Deindividuation genellikle bireylerin normalde gösterebilecekleri kişisel sorumluluk ve ahlaki yargı duygusunun azalmasına yol açar. Bu durum, aksi takdirde normalde yapmayacakları eylemleri gerçekleştirmelerine olanak sağlar. Örneğin, isyanlar, linçler, çevrimiçi trollük ve diğer antisosyal davranışlar genellikle deindividuation sonucu meydana gelir.
Deindividuation kavramı, 1950’lerde Amerikalı sosyal psikolog Leon Festinger ve arkadaşları tarafından geliştirildi. Festinger ve ekibi, bireylerin gruplarda anonimlik hissi yaşadıklarında, kişisel kimliklerini ve bireysel sorumluluklarını kaybettiklerini ve böylece daha fazla risk alabileceklerini ve daha fazla antisosyal davranış sergileyebileceklerini belirtti.
Bireylerin deindividuation durumlarını aşmalarına yardımcı olmak için, grup içinde bireysel kimliklerini vurgulayan ve bireysel sorumluluğu teşvik eden stratejiler kullanılabilir. Bu, bireylerin eylemlerinin sonuçlarını düşünmelerine ve daha etik ve sorumlu davranışlar sergilemelerine yardımcı olabilir.