Çift bellek kodlama modeli, bilişsel psikoloji alanında belleğin kodlama sürecini açıklamak için kullanılan bir teoridir. Bu model, bilgilerin iki farklı bellek sistemine, yani çalışma belleğine ve uzun süreli belleğe ayrı ayrı kodlandığını öne sürer.
Çalışma belleği, kısa süreli belleğin bir alt bileşenidir ve geçici olarak bilgilerin işlendiği ve tutulduğu bir depodur. Çalışma belleği, dikkatli bir şekilde seçilmiş bilgilere odaklanmayı ve anlık zihinsel işlemleri gerçekleştirmeyi sağlar. Örneğin, bir telefon numarasını hemen hatırlamaya çalışırken veya bir matematik problemi çözerken çalışma belleği kullanılır.
Uzun süreli bellek ise bilgilerin uzun süreli olarak depolandığı ve hatırlanabildiği bir bellek sistemidir. Uzun süreli bellek, belleğe kaydedilen bilgilerin sürekli olarak güçlendirildiği ve düzenlendiği bir depo olarak düşünülür. Bu bellek sistemi, kişisel deneyimler, öğrenilen bilgiler, dilbilgisi kuralları ve diğer uzun süreli bilgi formlarını içerir.
Çift bellek kodlama modeline göre, bilgilerin öncelikle çalışma belleğinde kodlandığı ve ardından tekrar edilerek, derin işleme tabi tutulduğunda uzun süreli belleğe aktarıldığı düşünülür. Önemli olan bilgiler, tekrar ve pratik yoluyla güçlendirilir ve uzun süreli bellekte daha kolay erişilebilir hale gelir.
Bu model, bellek araştırmalarında kullanılan bir çerçeve olarak kabul edilir ve belleğin nasıl çalıştığını ve bilgilerin nasıl işlendiğini anlamak için önemli bir temel sağlar. Ancak, bellek süreçleri oldukça karmaşık olduğundan, çift bellek kodlama modeli tek başına tüm bellek fenomenlerini açıklamak için yeterli olmayabilir. Bu nedenle, diğer bellek teorileri ve modelleriyle birlikte ele alınması gerekmektedir.