Depersonalizasyon / Derealizasyon sendromu, kişinin kendisini ve/veya çevresini gerçeklikten kopmuş, yabancılaşmış veya düşük yoğunluklu bir şekilde hissettiği bir durumdur. Depersonalizasyon, kişinin kendi düşünceleri, duyguları ve bedeniyle ilgili bir yabancılaşma veya ayrışma hissi yaşamasını içerir. Derealizasyon ise çevrenin gerçeklik algısında bir değişiklik olduğunu, nesnelerin, insanların veya çevrenin irrasyonel veya uzaklaşmış gibi göründüğünü hissetme durumudur.
Depersonalizasyon / Derealizasyon sendromunun tam nedeni bilinmemektedir. Bununla birlikte, stres, travmatik olaylar, anksiyete bozuklukları, depresyon, uyuşturucu kullanımı ve bazı psikiyatrik bozukluklar gibi faktörlerle ilişkili olduğu düşünülmektedir. Bu sendrom genellikle genç yetişkinlik döneminde başlar ve bazı insanlar için tekrarlayıcı veya kronik bir sorun haline gelebilir.
Depersonalizasyon / Derealizasyon sendromunun tedavisi, semptomların şiddetine ve kişinin yaşam kalitesini etkileme düzeyine bağlı olarak farklılık gösterebilir. Terapötik yaklaşımlar arasında bilişsel davranışçı terapi (CBT), duygu odaklı terapi (EFT), gözlem odaklı terapi (EOT) ve duyusal entegrasyon terapisi gibi yöntemler bulunur. İlaç tedavisi, semptomların yönetiminde yardımcı olabilir, ancak yalnızca bir sağlık uzmanı tarafından reçete edilmelidir.
Önemli olan, depersonalizasyon / Derealizasyon sendromu yaşayan bireylerin bir uzmana başvurarak doğru tanı ve tedavi yaklaşımını almasıdır. Destekleyici bir terapist veya psikiyatrist, kişinin semptomlarını anlamasına, başa çıkma becerileri geliştirmesine ve yaşam kalitesini iyileştirmesine yardımcı olabilir.