Endojen depresyon, genellikle içsel veya biyolojik faktörlere bağlı olarak ortaya çıkan bir depresyon türüdür. Bu tür depresyon, genetik yatkınlık, biyokimyasal dengesizlikler, nörotransmitter fonksiyonlarındaki değişiklikler ve beyin kimyasalı serotonin gibi faktörlerle ilişkilendirilebilir.
Endojen depresyon belirtileri, dış etkenlerle açıklanamayan, sürekli bir depresif ruh hali, umutsuzluk, ilgi kaybı, enerji eksikliği, uyku sorunları, iştah değişiklikleri, düşük özgüven, konsantrasyon güçlüğü ve intihar düşünceleri gibi belirtiler içerebilir.
Endojen depresyon, genellikle kronik ve tekrarlayan niteliktedir. Dışarıdan gelen stres faktörleri veya travmatik olaylarla ilişkili olmayabilir ve bazen kişinin yaşamında belirgin bir neden olmadan ortaya çıkabilir.
Endojen depresyonun tedavisi, genellikle farmakoterapi (ilaç tedavisi) ve terapi kombinasyonunu içerir. Antidepresan ilaçlar, beyindeki kimyasal dengesizlikleri düzeltmek için kullanılabilir. Bilişsel davranışçı terapi (BDT), terapi, destekleyici terapi veya diğer terapi yöntemleri, bireye duygusal destek sağlamak, olumsuz düşünceleri ele almak ve daha sağlıklı düşünme ve davranış alışkanlıkları geliştirmesine yardımcı olabilir.
Endojen depresyon tedavisi bireyselleştirilmelidir ve kişinin belirtilerine, tercihlerine ve ihtiyaçlarına göre planlanmalıdır. Bir sağlık uzmanı tarafından uygun bir değerlendirme yapılmalı ve uygun tedavi planı belirlenmelidir. Destekleyici bir çevre, sağlıklı yaşam tarzı alışkanlıkları ve düzenli takip de endojen depresyonun yönetiminde önemli faktörlerdir.