Epilepsi, beyindeki anormal elektriksel aktivitenin neden olduğu nöbetlere yol açan bir nörolojik bozukluktur. Epilepsi nöbetleri, beyindeki anormal elektriksel aktivitenin belirli bir bölgeden yayılması veya beyin genelinde yaygınlaşması sonucunda ortaya çıkar. Bu yayılma sürecine genelleme denir.
Epilepside genelleme, nöbetin başlangıçta sınırlı bir bölgede (fokal nöbet) başlamasına rağmen zamanla beyin geneline yayılması anlamına gelir. Bu yayılma, nöbetin daha şiddetli ve yaygın bir şekilde ortaya çıkmasına neden olabilir. Genelleşmiş nöbetler, beyin genelindeki elektriksel aktivitenin etkilendiği ve bilincin etkilendiği nöbetlerdir.
Genelleşmiş nöbetlerin çeşitli tipleri vardır. Bazıları şunlardır:
1. Genelleşmiş tonik-klonik (grand mal) nöbetler: Bilinç kaybı, kas sertleşmesi (tonik faz) ve ardından ritmik kas seğirmeleri (klonik faz) ile karakterizedir.
2. Absans (petit mal) nöbetler: Kısa süreli bilinç kaybı ve hareketsizlik ile karakterizedir. Kişi nöbet sırasında dalgın bir şekilde durur ve etrafa tepki vermez.
3. Miyoklonik nöbetler: Kaslarda ani ve ritmik seğirmeler veya kasılmalar görülür.
Genelleşme, epilepsi nöbetlerinin tipine, nöbetin başlangıç noktasına ve beyindeki yayılma mekanizmalarına bağlı olarak değişebilir. Genelleşmiş nöbetlerde genellikle beyin genelindeki elektriksel aktivite etkilendiği için bilinç kaybı yaşanırken, fokal nöbetlerde bilinç genellikle korunur.
Epilepsinin tedavisi, nöbetlerin kontrol altına alınmasını hedefler. Antiepileptik ilaçlar genellikle birincil tedavi seçeneğidir. Bazı vakalarda, cerrahi müdahale veya diğer tedavi yöntemleri düşünülebilir. Tedavi planı, hastanın nöbet tiplerine, sıklığına ve diğer bireysel faktörlere bağlı olarak belirlenir.