„Histerik nevroz“, geçmişte, birtakım psikolojik ve somatik belirtileri ifade etmek için kullanılan tarihsel bir terimdir. Bu terim, özellikle 19. yüzyılın sonları ve 20. yüzyılın başlarında, Sigmund Freud ve diğer erken dönem psikanalistler tarafından popüler hale getirilmiştir. Histerik nevroz, özellikle cinsel bastırmanın sonucu olarak gösterilen bir dizi semptomla ilişkilendirilmiş ve çoğunlukla kadınlarda teşhis edilmiştir. Belirtiler arasında, anksiyete, huzursuzluk, ’nevrasteni‘ (aşırı yorgunluk), korku, fobiler, duygusal çöküntü, dissosiyatif semptomlar (bilinç, kimlik veya hafıza kaybı) ve dönüşüm semptomları (organik bir nedeni olmayan fiziksel semptomlar) yer alırdı.
Ancak, modern psikoloji ve psikiyatride „histerik nevroz“ terimi artık kullanılmamaktadır. Günümüzde, bu tür belirtiler genellikle daha spesifik tanılar altında sınıflandırılır. Örneğin, dissosiyatif bozukluklar (önceden ‚histerik nevrozun‘ bir parçası olarak kabul edilen dissosiyatif kimlik bozukluğu gibi), anksiyete bozuklukları ve somatoform bozukluklar (özellikle dönüşüm bozukluğu) modern tanı sisteminde yerini almıştır.
Bu tanısal değişiklikler, bu tür semptomların daha iyi anlaşılmasını ve daha etkili tedavi yaklaşımlarının geliştirilmesini sağlamıştır. „Histerik nevroz“ gibi eski terimler, belirsiz ve genellikle stigmatize ediciydi, bu yüzden modern psikiyatri onları daha tanımlayıcı ve objektif tanılarla değiştirmiştir. Bu, kişilere daha spesifik ve etkili tedavi ve destek sağlanmasına yardımcı olmuştur.