Hyalofobi, cam kırılması veya cam parçaları ile ilgili yoğun ve irrasyonel bir korkudur. Fobi, Yunanca „hyalos“ (cam) ve „phobos“ (korku) kelimelerinden türemiştir. Bu fobiye sahip bireyler, camın kırılması veya cam parçalarının neden olabileceği zarar konusunda aşırı endişe duyarlar. Bu endişe, gerçek bir tehlike olmasa bile cam objelerin yakınında olmaktan veya onları kullanmaktan kaçınmalarına neden olabilir.
Hyalofobinin nedenleri arasında geçmişte yaşanmış travmatik bir olay, öğrenilmiş bir davranış veya aşırı koruyucu bir ebeveynlik tarzı olabilir. Bazı durumlarda, fobi belirli bir olaya bağlı olmadan da gelişebilir.
Hyalofobinin tedavisi genellikle bilişsel davranışsal terapi (BDT) veya maruz bırakma terapisini içerir. BDT, bireyin korkularını ve bu korkulara nasıl tepki verdiklerini anlamalarına yardımcı olur ve daha sağlıklı düşünce ve davranış modelleri geliştirmek için kullanılır. Maruz bırakma terapisi, bireyin kademeli olarak korku kaynağına (bu durumda cam) maruz kalmasını sağlar, böylece zamanla korku azalır ve birey bu durumla başa çıkabilecek becerileri öğrenir. Bazı durumlarda, anksiyeteyi hafifletmek için ilaç tedavisi de önerilebilir. Her fobi türünde olduğu gibi, hyalofobi de uygun tedavi ile etkin bir şekilde yönetilebilir.