Destekli iletişim, konuşma veya geleneksel yazılı ifade yoluyla etkili bir şekilde iletişim kurmakta güçlük çeken bireyler için kullanılan çeşitli araç ve stratejileri içerir. Bu yöntemler, özellikle otizm spektrum bozukluğu, serebral palsi, afazi ve diğer konuşma veya dil bozuklukları olan kişiler için önemlidir. Destekli iletişim, bireylerin ifade edebilme yeteneklerini güçlendirir ve onlara daha etkili bir şekilde iletişim kurma fırsatı sunar.
Destekli iletişim araçları ve yöntemleri şunları içerebilir:
1. Sembol Tabanlı Sistemler: Resimler, simgeler ve işaretler kullanılarak iletişimi destekleyen sistemlerdir. Örneğin, Resim Değiş-Tokuş İletişim Sistemi (PECS), bireylerin istek ve ihtiyaçlarını ifade etmek için resimleri kullanmalarına olanak tanır.
2. Elektronik İletişim Cihazları: Konuşma üreten cihazlar ve tabletler, bireylerin dokunmatik ekranlar üzerindeki simgeleri kullanarak sesli ifade oluşturmalarını sağlar.
3. İşaret Dili ve El İşaretleri: İşaret dili, işitme engelli bireylerin ana iletişim yöntemidir, ancak konuşma güçlüğü çeken diğer bireyler için de kullanılabilir.
4. Yazılı Araçlar: Yazı tahtaları, kağıt ve kalem gibi geleneksel yazılı iletişim araçları.
5. Hareket Tabanlı Sistemler: Vücut dilini, göz hareketlerini veya baş hareketlerini kullanarak iletişimi destekleyen yöntemler.
Destekli iletişim, bireylerin sosyal etkileşimlerini, eğitimlerini ve genel yaşam kalitelerini önemli ölçüde artırabilir. Bu tür iletişim yöntemlerinin etkili olması için, bireylerin ve onlarla çalışan kişilerin (aile üyeleri, eğitmenler, terapistler) bu araçları ve teknikleri doğru bir şekilde kullanmayı öğrenmeleri ve uygulamaları gerekmektedir. Destekli iletişim, bireylerin kendilerini ifade etme özgürlüklerini artırır ve toplumda daha aktif bir rol almalarını sağlar.