„İntroject“, psikanalitik terimlerden biridir ve genellikle bir bireyin, dış dünyadan aldığı, kendisine ait olmayan bir düşünceyi, duyguyu veya inancı içselleştirmesi anlamına gelir. İntroject kavramı, bireyin çocukluk döneminde, özellikle de ebeveynlerinden veya diğer önemli figürlerden aldığı mesajları ve tutumları içselleştirmesiyle ilişkilendirilir. Bu içselleştirilmiş mesajlar, bireyin kendi iç sesi haline gelir ve onun davranışlarını, düşüncelerini ve duygularını etkiler.
Örneğin, bir çocuk sürekli olarak „başarısız olursan hiçbir şey başaramazsın“ gibi bir mesajı duyarsa ve bu mesajı içselleştirirse, bu düşünce onun benliğinin bir parçası haline gelir. Bu durumda, çocuk, başarısızlıkla ilgili korkuları veya düşük özsaygısı gibi içsel zorluklar yaşayabilir. İntrojectler, bireyin kimlik gelişiminde önemli bir rol oynar ve psikoterapi sürecinde ele alınabilirler.
Psikoterapi sırasında, bireyin farkında olmadan içselleştirdiği negatif inançlar veya tutumlarla çalışılabilir. Terapist, bireye bu içselleştirilmiş inançları tanımasında ve onlarla baş etmesinde yardımcı olabilir, böylece birey daha sağlıklı bir benlik algısı ve yaşam tarzı geliştirebilir.