Bunlar, iki nöron arasındaki sinapslarda kimyasal sinyal iletimi işlemi için var olan taşıyıcılardır.
Sinir hücrelerinin temas noktaları, sinapslar yoluyla bir sinir hücresinden diğerine bilgi aktaran endojen, biyokimyasal habercilerdir. Bunlar, sinirlerin ucunda uyarmanın iletilmesini sağlayan kimyasal maddelerdir. Sinaps içine giren elektriksel uyarılar (aksiyon potansiyelleri) haberci maddelerin depolama yerlerinden, sinaptik veziküllerden salınmasına neden olur. Bu ekzositoz (hücre içinde sitozol içindeki veziküllerin hücre zarıyla kaynaştığı ve böylece içinde depolanan maddeleri serbest bıraktığı özel bir kitle taşınması) yoluyla gerçekleşir.
Vezikül zarının presinaptik membran ile füzyonu, verici molekülleri sinaptik yarıklara (iki sinir hücresi arasındaki boşluk) getirir ve postsinaptik nöronun reseptörlerine yayılır.
Serbest bırakıldıktan sonra nörotransmitterler çeşitli şekillerde devre dışı bırakılır ve / veya parçalanır.
En iyi bilinen nörotransmitterler, norepinefrin, asetilkolin, dopamin ve serotonindir. Nörotransmitterlerin etkileri genellikle nöromodülatörler olarak adlandırılan diğer maddeler tarafından modüle edilir.
Çok sayıda alınan ilaç ve toksik maddeler, bu maddelerin salınımını veya inhibisyonunu etkileyerek organların çalışmalarını olumlu yada olumsuz şekilde etkiler.