Ansiklopedi

Bu, beynin yüzeyinden türetilen bir ritmik elektrik potansiyelidir.

Alfa ritmi, insan beyninde meydana gelen ve elektroensefalografi (EEG) ile ölçülebilen bir tür beyin dalgasıdır. Alfa dalgaları olarak da bilinir ve frekansları yaklaşık 8 ila 12 Hertz (Hz) arasında değişir. Alfa ritmi, rahatlamış ve uyanık bir zihin durumu ile ilişkilendirilir ve gözler kapalı ve dikkat dağıtıcı unsurlardan uzak durulduğunda genellikle daha belirgin hale gelir.

Alfa ritmi, beynin arka bölgelerinde, özellikle oksipital lobda (görme ile ilgili işlemlerden sorumlu olan beyin bölgesi) daha yüksek yoğunlukta bulunur. Bununla birlikte, alfa dalgaları aynı zamanda santral ve pariyetal bölgelerde de mevcuttur. Alfa ritminin amplitüdü (dalga yüksekliği) ve frekansı kişiden kişiye değişebilir ve yaş, cinsiyet, uyku düzeni ve yaşam tarzı gibi faktörlerden etkilenebilir.

Alfa ritmi, genellikle rahatlama, huzur ve zihinsel berraklık ile ilişkilendirilir ve aynı zamanda meditasyon ve derin nefes alma gibi rahatlama teknikleri sırasında artar. Alfa dalgaları, daha yüksek düzeyde yaratıcılık, öğrenme ve hafıza yetenekleri ile de ilişkilendirilmiştir. Bu nedenle, alfa ritminin teşviki veya indüksiyonu, stresin azaltılması ve konsantrasyonun artırılması gibi olumlu etkiler yaratabilir.

AMT, tirozinin 3,4-dihidroksi-fenilalanine oksidasyonunu önleyerek katekolaminlerin biyosentezindeki önemli adımlardan birini engeller.

AMT’nin terapötik uygulamasından sonra, bu, postganglionik sempatik (sinir lifleri ile hedef organ arasında bulunan) sinir uçlarında bir yanlış vericinin depolanmasına ve salınmasına yol açar, bu da sempatik tonda bir azalmaya yol açar.

Alfa-metil-tirozin (AMT), doğal olarak oluşan bir amino asit olan tirozinin sentetik bir türevidir. Tirozin, proteinlerin yapı taşlarından biri olan ve nörotransmitterlerin (beyin kimyasalları) üretimi için önemli olan bir amino asittir. Özellikle tirozin, norepinefrin ve dopamin gibi önemli katekolamin nörotransmitterlerinin sentezinde yer alır.

Alfa-metil-tirozin, tirozin hidroksilaz enziminin işleyişini engelleyerek katekolamin sentezini azaltır. Tirozin hidroksilaz, tirozini L-DOPA’ya dönüştüren ve dopamin, norepinefrin ve epinefrin gibi katekolaminlerin üretiminde kritik bir adım olan bir enzimdir. Bu nedenle, AMT’nin bu enzimi inhibe etmesi, katekolamin nörotransmitterlerinin sentezini ve salınımını azaltır.

Alfa-metil-tirozin, özellikle nörobilim ve farmakoloji alanında araştırmalarda kullanılır. AMT, katekolaminlerin düzeylerini düşürerek nörotransmitterlerin işlevi ve etkisi üzerinde çalışan araştırmacılara yardımcı olur. Bu tür çalışmalar, depresyon, Parkinson hastalığı, dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB) ve şizofreni gibi nörolojik ve psikiyatrik bozuklukların daha iyi anlaşılmasına katkıda bulunabilir.

Özetle, alfa-metil-tirozin (AMT), tirozinin bir türevidir ve katekolamin nörotransmitterlerinin üretimini azaltarak nörolojik ve psikiyatrik hastalıkların araştırılmasında kullanılır.

Bu bir yapay opioiddir. Esas olarak bu enjeksiyon narkotik olarak kullanılır. Bu aktif madde, Narkotik Yasasına tabidir.

Alfentanyl, sentetik bir opioid analjezik ilaçtır ve ağrı kesici etkileri nedeniyle tıbbi amaçlarla kullanılır. Opioidler, beyinde ve merkezi sinir sistemi boyunca bulunan opioid reseptörlerine bağlanarak ağrı sinyallerini hafifletir ve ağrıyı azaltır. Alfentanyl, fentanil ailesine ait bir ilaçtır ve genellikle morfin ve diğer opioid analjeziklerle karşılaştırılabilir etkilere sahiptir.

Alfentanyl, anestezi sırasında ve sonrasında kullanılır. Kısa etki süresi ve hızlı başlangıcı nedeniyle, genellikle kısa süreli cerrahi prosedürler sırasında kullanılır. Ayrıca, hastaların ameliyat sonrası ağrılarını kontrol etmelerine yardımcı olmak için de reçete edilebilir.

Opioidlerin kullanımıyla ilişkili bazı yan etkiler ve riskler vardır. Bu yan etkiler şunları içerebilir:

1. Solunum depresyonu: Opioidler solunumu yavaşlatabilir ve bu durum, çok yüksek dozda kullanıldığında hayati tehlike arz edebilir.
2. Baş dönmesi, baş ağrısı, mide bulantısı ve kusma.
3. Kabızlık: Opioidler bağırsak hareketlerini yavaşlatarak kabızlığa neden olabilir.
4. Uyuşukluk ve sedasyon.

Ayrıca, opioidler bağımlılık yapıcıdır ve uzun süreli kullanımda tolerans ve bağımlılık gelişebilir. Bu nedenle, alfentanyl ve diğer opioid analjeziklerin kullanımı dikkatli bir şekilde yönetilmeli ve sadece gerektiğinde ve uygun dozlarda kullanılmalıdır.

Özetle, alfentanyl, sentetik bir opioid analjezik olup, anestezi sırasında ve sonrasında ağrı kesici olarak kullanılır. Bu ilaç, etkili ağrı kesici özelliklere sahip olmasına rağmen, bağımlılık ve diğer yan etkilerle ilişkili riskler nedeniyle dikkatli kullanılmalıdır.

Algıların anlamını anlama ve anlamlı bir şekilde birleştirme yeteneğinin bozulması ve bunları deneyim alanına entegre etme yeteneğinin bozulması.

Bir algının zihinsel işlenmesi durumsal yanlış yargılamaya yol açabilir.

Algı bozukluğu, bir kişinin çevrelerindeki nesneleri, olayları ve ilişkileri doğru bir şekilde algılayamaması durumudur. Algı, beynin duyusal bilgileri işleyerek, çevremizde meydana gelen olaylara ve nesnelere anlam katma sürecidir. Algı bozuklukları, duyusal bilgilerin yanlış yorumlanması veya işlenmesiyle sonuçlanan zihinsel ve nörolojik bozuklukları ifade eder.

Algı bozuklukları çeşitli şekillerde ortaya çıkabilir ve genellikle şu kategorilere ayrılır:

1. Görsel algı bozuklukları: Bir kişi, şekil, renk, derinlik ve mesafe gibi görsel özellikleri doğru bir şekilde algılayamayabilir. Örnek olarak, görsel agnozi ve prosopagnozi (yüz tanıma zorluğu) verilebilir.
2. İşitsel algı bozuklukları: Seslerin ve konuşmanın doğru bir şekilde algılanamadığı durumlardır. Örneğin, işitsel agnozi ve merkezi işitsel işleme bozukluğu.
3. Somatosensoriyel algı bozuklukları: Dokunma, basınç, ağrı, sıcaklık ve vücut konumunu algılama ile ilgili sorunları içerir. Örnek olarak, astereognozi (nesneleri dokunarak tanıma yeteneğinin kaybı) verilebilir.
4. Duyusal entegrasyon bozuklukları: Birden fazla duyu sistemi arasındaki bilgi entegrasyonunun bozulmasıdır. Örnek olarak, duyusal entegrasyon bozukluğu ve otizm spektrum bozukluğu verilebilir.

Algı bozuklukları, nörolojik bozukluklar, beyin hasarı, genetik faktörler, yaşlanma ve stres gibi çeşitli nedenlerle ortaya çıkabilir. Bu bozuklukların teşhisi ve tedavisi, genellikle nörolojik değerlendirmeler, psikolojik testler ve rehabilitasyon gibi multidisipliner yaklaşımları içerir. Tedavi yöntemleri arasında bilişsel terapi, işitsel veya görsel eğitim ve uyum sağlama stratejileri bulunmaktadır.

Özetle, algı bozukluğu, bir kişinin çevrelerindeki nesneleri, olayları ve ilişkileri doğru bir şekilde algılayamaması durumudur. Bu bozukluklar, görsel, işitsel, somatosensoriyel ve duyusal entegrasyon sorunları olarak çeşitli kategorilere ayrılabilir ve teşhisi ve tedavisi genellikle multidisipliner yaklaşımları içerir. Algı bozuklukları, bireyin günlük yaşam kalitesini ve işlevselliğini etkileyebilir. Bu nedenle, erken teşhis ve uygun tedavi yöntemleri, yaşam kalitesinin artırılması ve algı becerilerinin iyileştirilmesi için önemlidir. Algı bozukluklarına yönelik tedavi seçenekleri arasında bilişsel terapi, işitsel veya görsel eğitim, rehabilitasyon, uyum sağlama stratejileri ve ilaç tedavisi bulunmaktadır. Her birey için en uygun tedavi yöntemleri, bozukluğun tipi, şiddeti ve altta yatan nedenlere bağlı olarak belirlenir.

Nesnelerin niteliklerinin ve özelliklerinin açıkça hissedilme ve ezberlenme derecesinde meydana gelen değişiklik.

Düzgün algı donukluğu, seçmeli algı donukluğu, belirli yöntemlerde küntlük, hatta algıdaki artış, algıdaki seçici artış, Gürültüye karşı aşırı duyarlılık.

Algı hasarı, beyinde algı süreçlerinden sorumlu olan bölgelerin herhangi bir şekilde zarar görmesi sonucu ortaya çıkan algılama problemleridir. Algı süreci, çevremizden gelen duyusal bilgilerin işlenmesi, yorumlanması ve anlamlandırılmasıdır. Algı hasarı, beynin bu bilgileri doğru ve etkili bir şekilde işlemesini ve değerlendirmesini engeller.

Algı hasarının nedenleri arasında travmatik beyin yaralanması, beyin tümörleri, inme, enfeksiyonlar ve nörodejeneratif hastalıklar (ör. Alzheimer hastalığı ve Parkinson hastalığı) gibi durumlar bulunabilir. Bu tür hasar, görsel, işitsel, somatosensoriyel ve duyusal entegrasyon sistemlerini etkileyebilir.

Algı hasarı belirtileri ve etkileri, hasarın boyutuna, yeri ve nedenine bağlı olarak değişir. İşte bazı örnekler:

1. Görsel algı hasarı: Nesnelerin şekil, renk, boyut ve konumunu algılamakta zorluk yaşanabilir. Görsel agnozi ve prosopagnozi gibi durumlar ortaya çıkabilir.
2. İşitsel algı hasarı: Seslerin ve konuşmanın doğru algılanması ve yorumlanmasında zorluklar yaşanabilir. İşitsel agnozi ve merkezi işitsel işleme bozukluğu bu kategoriye girer.
3. Somatosensoriyel algı hasarı: Dokunma, ağrı, sıcaklık ve vücut konumu gibi duyuları doğru bir şekilde algılamakta zorluk yaşanabilir.
4. Duyusal entegrasyon hasarı: Farklı duyusal sistemlerden gelen bilgilerin entegrasyonunda sorunlar yaşanabilir. Otizm spektrum bozukluğu gibi durumlar bu tür hasarın bir sonucu olabilir.

Algı hasarı tedavisi, hasarın nedenine, şiddetine ve tipine bağlı olarak değişir. Tedavi yöntemleri arasında ilaç tedavisi, bilişsel terapi, işitsel ve görsel eğitim, rehabilitasyon ve uyum sağlama stratejileri bulunabilir. İyi bir doktor ve psikolog, hastanın ihtiyaçlarına ve beklentilerine uygun bir tedavi planı oluşturarak yaşam kalitesini artırmaya ve işlevselliği iyileştirmeye yardımcı olabilir.

Bilinçli ve bilinçsiz uyaran seçimi. İnsan kendisinden ve çevreden gelen tüm uyaranlar işleyemez ve seçim yapmak zorunda kalır.

Algıda seçicilik, insanların çevrelerindeki sonsuz miktarda duyusal bilgi içerisinden sadece belirli bilgilere odaklanarak ve diğerlerini görmezden gelerek algılarını düzenlemeleri sürecidir. Algıda seçicilik, beynin dikkat kaynaklarını yönetmesine ve önemli bilgilere odaklanarak duyusal yükün azaltılmasına yardımcı olur.

Algıda seçicilik, aşağıdaki nedenlerle önemlidir:

1. Dikkat kaynaklarının sınırlı olması: İnsan beyni, aynı anda çok fazla bilgiyi işleyemez. Algıda seçicilik sayesinde, beyin sadece en önemli ve ilgi çekici bilgilere odaklanır.
2. Bilgi yükünün azaltılması: İnsanlar her gün büyük miktarda duyusal bilgiye maruz kalır. Algıda seçicilik, beyne sadece önemli ve alakalı bilgileri işlemesi için odaklanma imkanı tanır, böylece daha etkili ve verimli bir şekilde çalışabilir.
3. Kişisel ilgi ve hedefler: Algıda seçicilik, bireyin kişisel ilgi alanlarına, değerlerine ve hedeflerine göre dikkatini yönlendirmesine olanak tanır. Bu, kişinin kendi önceliklerine ve amaçlarına göre hareket etmesini sağlar.

Algıda seçicilik süreci, önyargılar, beklentiler, motivasyonlar ve deneyimler gibi bireysel faktörlerle de etkilenebilir. Örneğin, bir kişi siyasi veya dini inançları nedeniyle belirli düşüncelere ve bilgilere daha duyarlı olabilir, bu durumda dikkatlerini ve algılarını bu yönde seçici bir şekilde yönlendirebilirler.

Özetle, algıda seçicilik, insanların çevrelerindeki bilgiler içerisinden sadece belirli bilgilere odaklanarak ve diğerlerini görmezden gelerek algılarını düzenlemeleri sürecidir. Algıda seçicilik, beyne dikkat kaynaklarını yönetme ve önemli bilgilere odaklanma imkanı tanır, böylece daha etkili ve verimli bir şekilde çalışmasını sağlar. Bu süreç, bireysel önyargılar, beklentiler, motivasyonlar ve deneyimler gibi faktörlerle de etkilenebilir.

Bunlar, örneğin duyusal bozukluklar nedeniyle, algıların yoğunluğu ve kalitesindeki değişimlerdir. Boyut ve şekil algısındaki değişiklikleri (metamorfopsi), renk veya odaktaki değişiklikleri veya déjà vu deneyimlerini (görünür tanıma) içerir.

Algıdaki değişiklikler, bir kişinin çevrelerindeki nesneleri, olayları ve ilişkileri algılama ve yorumlama şeklinde meydana gelen değişikliklerdir. Algı, duyusal bilgilerin beynin çeşitli alanlarında işlenerek anlamlandırılması sürecidir. Algıdaki değişiklikler, bireyin yaşadığı deneyimler, duygusal durumu, beklentileri ve çevresel faktörler gibi bir dizi nedenle ortaya çıkabilir.

Algıdaki değişikliklerin bazı örnekleri şunlardır:

1. Duygusal durum: Bir kişinin duygusal durumu, algıları üzerinde büyük bir etkiye sahip olabilir. Örneğin, üzgün veya endişeli bir kişi, olumsuz düşüncelere ve olaylara daha fazla odaklanabilirken, mutlu bir kişi, olumlu yönler ve fırsatlar üzerinde daha fazla dikkat toplayabilir.
2. Beklentiler: Kişinin beklentileri, algılarını etkileyebilir. Önceden oluşturulan düşünceler ve beklentiler, kişinin olayları ve nesneleri algılama şeklini değiştirebilir ve yanlış yorumlamalara yol açabilir.
3. Dikkat ve konsantrasyon: Dikkat ve konsantrasyon seviyeleri de algıları etkileyebilir. Dikkatini bir konuya yoğunlaştıran bir kişi, diğer uyaranları görmezden gelebilir ve dikkatini dağıtan uyaranlara karşı daha az hassas olabilir.
4. Deneyimler ve öğrenme: Geçmiş deneyimler ve öğrenme süreçleri, algıları şekillendirebilir. Önceden yaşanmış deneyimler ve öğrenilmiş bilgiler, bir kişinin yeni durumlar ve olaylar karşısında nasıl tepki vereceğini ve onları nasıl algılayacağını etkiler.
5. Çevresel faktörler: Çevresel faktörler, özellikle görsel ve işitsel uyaranların yoğunluğu ve kalitesi, algıları etkileyebilir. Örneğin, gürültülü bir ortamda, insanlar işitsel bilgilere daha az duyarlı olabilir ve önemli sesleri kaçırabilirler.

Algıdaki değişiklikler, bireyin yaşam kalitesini ve işlevselliğini etkileyebilir. Bu nedenle, algı süreçlerini anlamak ve nasıl yönetileceğini öğrenmek, bireylerin günlük yaşamlarında daha başarılı ve uyumlu olmalarına yardımcı olabilir. Psikologlar ve terapistler, algıdaki değişikliklerin etkilerini azaltmak ve bireylerin algılarını daha sağlıklı ve uyumlu hale getirmek için farklı terapi ve stratejiler sunabilir. Bu stratejiler arasında bilişsel davranışçı terapi (CBT), dikkat eğitimi ve stres yönetimi teknikleri gibi yöntemler bulunmaktadır.

Bu tür terapiler, bireylerin algılarını nasıl etkileyen faktörleri fark etmelerine, olumsuz düşünce kalıplarını ve beklentilerini sorgulamalarına ve değiştirmelerine yardımcı olabilir. Ayrıca, kişilerin dikkat ve konsantrasyon becerilerini geliştirmelerine ve çevrelerindeki duyusal bilgilere daha uyumlu bir şekilde tepki vermelerine olanak tanır.

Sonuç olarak, algıdaki değişiklikler, çeşitli faktörler nedeniyle ortaya çıkan ve bireyin çevresini algılama ve yorumlama şeklinde meydana gelen değişikliklerdir. Bu değişikliklerin anlaşılması ve yönetilmesi, bireylerin yaşam kalitesini ve işlevselliğini artırmalarına yardımcı olabilir. İyi bir doktor ve psikolog, uygun terapiler ve stratejilerle bireylerin bu değişikliklere uyum sağlamalarına ve algılarını daha sağlıklı bir şekilde yönlendirmelerine destek olabilir.

Nesnel olarak verilen uyaranların çarpık algısı. Bu durum algılama sürecinin farklı seviyelerinde ortaya çıkabilir.

Algısal yanılsama, gerçeklikle tutarlı olmayan veya çarpıtılmış bir algı deneyimidir. Algısal yanılsamalar, çevredeki nesnelerin, olayların veya durumların doğru bir şekilde algılanmamasına ve yanlış yorumlanmasına yol açar. Bu tür yanılsamalar, beynin duyusal bilgileri işleme ve yorumlama süreçlerinde meydana gelen hatalardan kaynaklanır.

Algısal yanılsamaların birkaç yaygın türü şunlardır:

1. Görsel yanılsamalar: Görsel yanılsamalar, görsel algıda meydana gelen hatalardır. Bu tür yanılsamalar, nesnelerin şekil, boyut, renk ve konumunu yanlış yorumlamaya yol açabilir. Örnek olarak, Müller-Lyer yanılsaması ve Ponzo yanılsaması gibi bilinen optik illüzyonlar gösterilebilir.
2. İşitsel yanılsamalar: İşitsel yanılsamalar, ses ve konuşma algısında meydana gelen hatalardır. Bu tür yanılsamalar, seslerin yönünü, yoğunluğunu ve frekansını yanlış yorumlamaya yol açabilir. Örnek olarak, Doppler etkisi ve Shepard tonları gibi işitsel illüzyonlar gösterilebilir.
3. Taktik yanılsamalar: Taktik yanılsamalar, dokunma duyusuyla ilgili algılama hatalarıdır. Bu tür yanılsamalar, dokunulan nesnelerin şekil, sıcaklık ve dokusunu yanlış yorumlamaya yol açabilir. Örnek olarak, termal ızgara yanılsaması ve hapsel yanılsama gösterilebilir.
4. Vestibüler yanılsamalar: Vestibüler yanılsamalar, denge ve vücut konumu algısında meydana gelen hatalardır. Bu tür yanılsamalar, bireyin hareket ve yön algısını yanlış yorumlamasına yol açabilir. Örnek olarak, Coriolis etkisi ve hareket yanılsaması gösterilebilir.

Algısal yanılsamalar, beynin duyusal bilgileri işleme ve yorumlama süreçlerindeki hatalardan kaynaklanır. Bu yanılsamalar, farklı duyularla ilgili olarak ortaya çıkabilir ve bireyin algıları üzerinde çarpıtıcı etkiler yapabilir. Algısal yanılsamaların anlaşılması, beynin algı süreçlerini ve duyusal bilgi işleme mekanizmalarını daha iyi anlamaya yardımcı olabilir.

Bunlar bazen kronik ağrılar tarafından tetiklenen önemli psikolojik değişikliklerdir.

Bu, artan ağrı algısı, artan duyarlılık, artan ağrı atakları, ağrının beklenti korkusu, gerginlik ve ağrı eşiği düştüğünde ağrıya karşı daha az toleransı olma durumunu içerir. Semptomlar sonunda sürekli bir disforik – depresif ruh hali, ilgisizlik, umutsuzluk ve intihar eğilimlerine yol açabilir. Ağrı sendromu psikojenik (psikosomatik) ve ilaca bağlı ağrıyı ( yan etkilerin bir parçası olduğu) ayırt etmek gerekir.

Algojenik psiko sendrom terimi, ağrıyla ilgili bir durumu ifade etmek için kullanılıyor gibi görünmekle birlikte, bu terim tıp literatüründe yaygın olarak kabul görmüş veya tanımlanmış bir durum değildir. Bunun yerine, ağrı ve psikolojik faktörlerin etkileşimi ile ilgili olarak „psikojenik ağrı“ veya „kronik ağrı sendromu“ gibi daha yaygın terimler kullanılır.

Psikojenik ağrı, ağrının asıl nedeninin psikolojik faktörler olduğu bir durumu ifade eder. Bu tür ağrı, stres, anksiyete, depresyon ve diğer duygusal sorunlar nedeniyle ortaya çıkabilir. Psikojenik ağrı, diğer tıbbi nedenlerin dışlanmasına rağmen devam eden ağrıyı tanımlar ve genellikle baş, sırt ve kaslarda görülür.

Kronik ağrı sendromu ise, belirgin bir nedeni olmaksızın uzun süreli ağrının yaşandığı bir durumdur. Kronik ağrı, genellikle 3 aydan fazla süren ve kişinin yaşam kalitesini ve günlük işlevlerini etkileyen ağrıyı ifade eder. Kronik ağrı, hem fiziksel hem de psikolojik faktörlerin kombinasyonu sonucu ortaya çıkabilir ve bu faktörlerin etkileşimi, ağrıyı daha da kötüleştirebilir.

Algojenik psiko sendrom terimiyle ilgili olarak, ağrı ve psikolojik faktörler arasındaki ilişkiyi anlamak önemlidir. Psikojenik ağrı ve kronik ağrı sendromu gibi durumlar, bireyin yaşam kalitesini etkileyebilir ve uygun tedavi ve destekle yönetilmelidir. Bu durumlarla başa çıkmak için kullanılan tedaviler arasında ilaçlar, fizik tedavi, bilişsel-davranışçı terapi ve stres yönetimi teknikleri bulunmaktadır.

Acıdan cinsel uyarılma, haz alma.

Algolagnia, ağrının cinsel hazzın bir parçası olarak algılandığı ve arzu edildiği bir cinsel eğilimi ifade eder. Bu terim, genellikle BDSM (bağlama, disiplin, sadizm ve mazoşizm) gibi cinsel uygulamalar ve fetişlerle ilişkilendirilir. Algolagnia, ağrının uygulanması veya alınması yoluyla cinsel hazzın elde edilmesine yönelik bir eğilimdir.

Algolagnia, sadizm ve mazoşizm gibi iki ana kategoriye ayrılabilir:

1. Sadizm: Bir bireyin başka bir kişiye ağrı ve rahatsızlık vermekten cinsel hazzı elde ettiği durum. Sadist, ağrıyı uygulayan ve bu süreçten zevk alan kişidir.
2. Mazoşizm: Bir bireyin kendine ağrı ve rahatsızlık verilmesinden veya başka bir kişi tarafından bu şekilde muamele görmekten cinsel hazzı elde ettiği durum. Mazoşist, ağrıyı alan ve bu süreçten zevk alan kişidir.

Algolagnia, genellikle güvenli, sağlıklı ve rızaya dayalı cinsel ilişkilerde yaşanan bir cinsel eğilimdir. BDSM gibi cinsel uygulamalar, katılımcıların rızası, güvenlik ve sınırlarına saygı gösterilerek gerçekleştirilmelidir. Algolagnia’nın sağlıklı bir şekilde yaşanması için, güvenli sözcükler ve açık iletişim gibi önlemler alınmalı ve partnerlerin rahatlık düzeyleri dikkate alınmalıdır.