Ansiklopedi

Sakinleştirici, tekil yatıştırıcı. Sedatifler çoğunlukla ve esas olarak otonom sinir sistemini ve orta beyni etkiler.

Yavaş düşünme sonucu meydana gelen yavaş aktarım şekli. Bu durum genellikle zor bir sohbete yol açar.

Bireyin yaş normuna göre gecikmiş zihinsel veya fiziksel gelişimi.

Yaygın migren, genç ve orta yaşlı hastalarda en sık görülen baş ağrısı tipidir.

Esas olarak stres, alkol, uyku eksikliği veya havadaki değişiklikler tarafından tetiklenir.

Ağrı titreşimli veya donuktur ve fiziksel aktivite (koşma, eğilme) ile şiddetlenir.

Belirli bir zamanda ortaya çıkan hastalık sıklığı.

Gazların, sıvıların veya çözeltilerin karşılıklı penetrasyonu. Mürkekkebin suda yayılması buna güzel bir örnektir.

Agraphy, motor işlev bozukluğu, dil veya inançtan bağımsız olarak düşünceleri veya terimleri yazılı olarak kaydedememektir. Basitçe söylemek gerekirse, elin tamamen zeka ve hareket kısıtlılığı olmamasına rağmen yazamamaktır.

Genellikle afazik semptom kompleksinin kısmi bir tezahürüdür. Agraphy ayrıca hücre kaybından da kaynaklanabilir. Birçok hasta hemipleji nedeniyle inme sonrası yazmada zorluk çeker. Felç yazı yazmada kullanılan elin tarafını etkilerse, bu felç yazmayı zorlaştırır veya imkansız hale getirir, böylece etkilenen kişi diğer eliyle yazmak zorunda kalır, ancak bu genellikle mümkün değildir. Bu yazamama durumu belirtildiği gibi afazi ile ilişkilidir.

Aşağıdaki agraphy formları arasında bir ayrım yapılır:

1. Sözcüksel agrafi. Ayırt edilmesi zor kelimeler telaffuz edilemez; Görsel sözcük görüntüleri, görsel bellek kalıplarından ziyade fonolojik olarak ortaya çıkar.

2. Sesbilimsel resim. Burada, nadir ve tanıdık kelimeler doğru yazılabilir, ancak söylenemez.

3. Anlamsal resim. Burada anlamlı materyaller konuşulamaz ve yazılamaz.

4. Pratik agrafi. Bu agrafi formu çoğunlukla afazi ile bağlantılı olarak ortaya çıkar. İlgili kişi yazma için gerekli olan ince motor becerilerini uygulama yeteneğini kaybeder.

Bu yemek yeme rahatsızlığı ve davranışıdır. Düşük benlik saygısı ve vücut farkındalığının bozulması tipiktir.

İki tür yeme bozukluğu vardır. Bunlar Anoreksiya ve Bulimia´dır. Obezite sıklıkla yeme bozukluklarına dahil edilir. Obezite sadece hiper- veya disalimtasyon ile açıklanamayan bir davranış içerir, ancak sıklıkla da bir dizi bozukluğu içerir.

Yeme bozuklukları, geçici olarak yiyemeyen veya artık yiyemeyen bağımlılar için de tipiktir.

Bu nevrotik bir yeme korkusudur.

Bunlar gıdanın alınımından sonra, yani kendiliğinden oluşan kusma (aktif kilo kontrolü) ile tekrarlayan isteklerdir. Bulumia