Ansiklopedi

„Automonosexualism“ terimi yaygın olarak tanınmış veya kullanılmış bir terim değil ve tıbbi veya psikolojik literatürde özel bir anlamı yoktur. Muhtemelen, bu terim „auto-“ (kendi kendine veya kendi) ve „monosexualism“ (sadece bir cinsiyete cinsel ilgi) kelimelerinin birleşiminden oluşur. Ancak, bu terimin kesin anlamını belirlemek zordur çünkü genellikle özel bir bağlam veya tanımlayıcı bilgi gerektirir. Bu, bir kişinin kendi cinsiyetine veya belirli bir cinsiyete özel bir ilgi duyma durumuyla ilgili olabilir, ancak bu belirsizdir. Lütfen daha fazla bağlam sağlayın veya terimi kullanan kişiye daha fazla bilgi için başvurun.

Autophony, kişinin kendi sesinin anormal bir şekilde yüksek veya güçlü olduğu bir durumu ifade eder. Bu durum genellikle bazı kulak hastalıklarında veya durumlarında görülür. Örneğin, östaki tüpün disfonksiyonunda veya superior semisirküler kanal dehisans sendromunda autophony görülebilir. Autophony deneyimleyen kişiler, kendi seslerinin yankılandığını veya kulaklarında çınladığını hissedebilirler.

„Aversif itiraz“ terimi genellikle bir kişinin belirli bir durum, kişi veya nesneye karşı olumsuz veya kaçınan bir tepki gösterdiği zaman kullanılır. Bu, kişinin hoş olmayan bir hissi veya duygusal rahatsızlığı önlemek için bu durumdan, kişiden veya nesneden kaçınma eğiliminde olduğu anlamına gelir. Aversif itiraz genellikle psikolojik ve davranışsal analizlerde kullanılan bir terimdir ve genellikle bir öğrenme veya koşullanma bağlamında kullanılır.

Aversif koşullanma, bir kişinin belirli bir davranışı, genellikle hoş olmayan veya rahatsız edici bir sonuçla ilişkilendirildiği için önlemeye başladığı bir öğrenme biçimidir.

Örneğin, bir çocuk bir ocak üzerindeki sıcak bir tencereye dokunduğunda eli yanabilir. Bu durumda, çocuk acıyı (aversif stimulus) sıcak tencereye dokunma davranışıyla ilişkilendirir. Bu deneyimden sonra, çocuk büyük olasılıkla sıcak tencerelere dokunmaktan kaçınacaktır. Bu, aversif koşullanmanın bir örneğidir.

Bu tür öğrenme genellikle hayatta kalmamızı sağlar, çünkü bize potansiyel olarak tehlikeli veya zararlı olabilecek durumları önlememizi öğretir. Ancak, bazen bu tür öğrenme, fobiler gibi sorunlara da yol açabilir. Örneğin, bir kişi bir köpek tarafından ısırıldıysa, bu kişi tüm köpeklerden korkabilir, çünkü ısırılma deneyimi (aversif stimulus) köpeklerle ilişkilendirilmiştir.

Ayak fetişizmi, bir bireyin ayaklara yönelik cinsel bir çekim veya ilgi duymasıdır. Bu, bireyin ayakları, ayak bileklerini, ayak parmaklarını, ayakkabıları veya çorapları cinsel olarak çekici veya uyarıcı bulması anlamına gelebilir. Ayak fetişizmi, genellikle ayaklara karşı bir saplantı veya ayaklarla ilgili cinsel fanteziler içerir. Ayak fetişizmi, en yaygın cinsel fetişlerden biri olarak kabul edilir.

Her ne kadar toplum genelinde ayak fetişizmi genellikle garip veya anlaşılmaz olarak kabul edilse de, fetişizmler genellikle zararsızdır ve kişinin cinsel yaşamına olumlu bir şekilde katkıda bulunabilir. Ancak, bir fetiş kişinin günlük yaşamını, ilişkilerini veya psikolojik sağlığını olumsuz yönde etkilemeye başlarsa, bu bir sorun olabilir ve bir sağlık profesyoneli ile görüşmek gerekebilir.

Ayrıştırıcı düşünme, bir problemin veya konunun çeşitli bileşenlerini ayırmak ve her birini ayrı ayrı incelemek anlamına gelen bir terimdir. Bu, karmaşık bir durumun veya problemin çözülmesine yardımcı olabilir çünkü bireylerin veya grupların, durumu daha küçük, daha yönetilebilir parçalara bölmelerine ve bu parçaları detaylı olarak analiz etmelerine izin verir.

Ayrıştırıcı düşünme, genellikle karmaşık problemlerin çözümünde, araştırmada ve analitik düşünme süreçlerinde kullanılır. Ayrıca, öğrenme süreçlerinde de önemli bir rol oynar çünkü öğrencilerin bilgiyi daha küçük parçalara ayırarak ve her birini ayrı ayrı anlamalarını sağlar.

Örneğin, bir matematik problemi çözerken, problemi daha küçük, daha yönetilebilir adımlara ayırabilir ve her birini ayrı ayrı ele alabiliriz. Bu, problemi daha anlaşılır ve çözülebilir hale getirir. Bu yaklaşım ayrıca projelerin planlanması ve yönetilmesi, iş süreçlerinin geliştirilmesi ve yeni fikirlerin veya çözümlerin oluşturulmasında da kullanılabilir.

Ayurveda, Hindistan kökenli bir holistik sağlık ve wellness sistemidir. Terim Sanskritçe’de „hayat bilgisi“ anlamına gelir ve bu sistem, vücut, zihin ve ruh arasındaki dengeyi koruma ve geliştirme üzerine odaklanır.

Ayurveda, kişinin genel sağlığını ve refahını iyileştirmek için doğal tedavileri ve yaşam tarzı değişikliklerini kullanır. Diyet, bitkisel tedavi, masaj, meditasyon ve yoga gibi çeşitli yöntemler içerir. Ayurveda ayrıca kişinin „doşa“ denilen üç hayati enerji veya bedensel ilkesine göre bireyselleştirilmiş tedavi yaklaşımları önerir. Bu üç doşa – Vata, Pitta ve Kapha – bir kişinin bedensel ve zihinsel sağlığını etkileyebilir ve Ayurveda, bu enerjiler arasında dengeyi sağlama amacındadır.

Ayurveda, Batı tıbbının aksine, hastalığın belirtilerini tedavi etmek yerine, hastalığın altında yatan nedenleri ele almaya ve vücudun doğal iyileşme sürecini teşvik etmeye çalışır. Ancak, Ayurveda’nın etkinliği ve güvenliği hakkında yeterli bilimsel kanıt olmadığından, herhangi bir sağlık sorunu için Ayurveda tedavisi uygulanmadan önce sağlık hizmetleri profesyoneli ile danışılması önemlidir.

Ayurveda tıbbı, insan sağlığını ve hastalıklarını doğal dünyanın prensipleri üzerinden anlamaya çalışan geleneksel bir Hint sağlık bakımı sistemidir. Ayurveda’nın kökeni MÖ 3000 yıllarına kadar dayanır ve hala Hindistan ve diğer bazı ülkelerde yaygın olarak kullanılmaktadır.

Ayurveda tıbbı, vücut, zihin ve ruhun bir bütün olarak görülmesini ve birbiriyle uyum içinde olmasının sağlık için önemli olduğunu savunur. Bu sistemde, sağlığın dört temel unsuru olarak hava, ateş, su ve toprak kabul edilir ve bu unsurlar vücutta üç hayati enerji veya „doşa“ olarak ifade edilir: Vata (hava ve uzay), Pitta (ateş ve su) ve Kapha (su ve toprak).

Ayurveda tıbbı, hastalıkların ve sağlık sorunlarının altında yatan nedenleri belirlemeye çalışır ve belirtileri tedavi etmek yerine bu nedenlere odaklanır. Tedavi yöntemleri genellikle doğal bitkisel ilaçlar, diyet değişiklikleri, meditasyon, yoga ve masaj gibi fiziksel terapileri içerir. Bu tedaviler, hastanın genel sağlık ve yaşam kalitesini iyileştirmeyi amaçlar.

Ancak, Ayurveda tıbbının etkinliği ve güvenliği konusunda bilimsel kanıtlar eksik olabilir ve bu nedenle herhangi bir sağlık sorunu için Ayurveda tıbbı uygulanmadan önce sağlık hizmetleri profesyoneli ile danışılması önerilir.

Azrin ve Nunn tarafından önerilen Alışkanlığı Tersine Çevirme Eğitimi (Habit Reversal Training veya HRT), bireylerin belirli bir alışkanlık veya tekrarlayan davranışı değiştirmeyi öğrenmelerine yardımcı olan bir davranış terapi tekniğidir.

Bu teknik genellikle tikler, kekemelik, tırnak yeme, saç yolma (trikotillomani) ve deri yolma (dermatillomani) gibi alışkanlık bozukluklarının tedavisinde kullanılır. HRT genellikle dört ana bileşen içerir:

1. Farkındalık Eğitimi: Bireyler, alışkanlık tepkisinin ne zaman, nerede ve nasıl meydana geldiğini tanımlamayı öğrenirler. Bu, onların belirli bir durumda veya hissetme durumunda alışkanlığın meydana geldiğini fark etmelerine yardımcı olur.
2. Reaksiyon Tersine Çevirme: Bu aşamada, bireylere alışkanlık tepkisini ortadan kaldıracak veya önleyecek bir alternatif yanıt öğretilir. Örneğin, tırnak yeme alışkanlığı olan bir kişiye, ellerini avuçlarının içine doğru sıkıca kapatmayı öğretebiliriz.
3. Rölyef: Bu aşamada, bireylerin alışkanlık tepkisini geliştirecek durumları veya tetikleyicileri tanımlamaları ve bu durumları önlemek için stratejiler geliştirmeleri öğretilir.
4. Genel Destek: Terapist, bireyin öğrendiklerini günlük yaşamlarına uygulamalarına yardımcı olur ve öğrenilenleri pekiştirmek için motivasyon ve destek sağlar.

Her ne kadar bu teknik genellikle etkili olsa da, tedaviye yanıt kişiden kişiye değişebilir ve genellikle uzman bir terapist tarafından yönetilmesi gereklidir.