Ansiklopedi

Dermatomiyozit, otoimmün bir hastalık olan inflamatuar miyopatilerin bir türüdür. Dermatomiyozit, kasları etkileyen ve ciltte karakteristik bulgulara neden olan bir hastalıktır. Hem kaslarda hem de deride inflamasyon (iltihaplanma) oluşur.

Dermatomiyozit genellikle kas güçsüzlüğü, kas ağrısı, kaslarda hassasiyet ve yorgunluk gibi belirtilerle başlar. Ayrıca, ciltte döküntü, kızarıklık veya ödem gibi belirtiler de görülebilir. Döküntü genellikle yüz, boyun, eller ve gövde gibi güneşe maruz kalan bölgelerde ortaya çıkar ve morumsu veya kırmızımsı renkte olabilir. Dermatomiyozit ayrıca yutma güçlüğü, nefes almada zorluk, kilo kaybı ve kas erimesi gibi semptomlara da yol açabilir.

Dermatomiyozit, otoimmün bir hastalık olduğundan, bağışıklık sistemi yanlışlıkla kendi vücut dokularını hedef alır ve inflamasyona neden olur. Hastalığın kesin nedeni bilinmemektedir, ancak genetik yatkınlık, çevresel faktörler ve bağışıklık sistemi düzensizlikleri gibi etmenlerin rol oynadığı düşünülmektedir.

Dermatomiyozit teşhisi, semptomların ve fiziksel muayenenin yanı sıra kan testleri, elektromiyografi (EMG) ve kas biyopsisinin değerlendirilmesini içerir. Tedavi genellikle kortikosteroid ilaçlar ve immünsüpresif ilaçlar kullanılarak inflamasyonun azaltılmasını hedefler. Fizik tedavi, egzersiz, beslenme düzenlemeleri ve semptomları yönetmeye yardımcı olacak destekleyici tedaviler de kullanılabilir.

Dermatomiyozit, multidisipliner bir yaklaşım gerektiren kronik bir hastalıktır. Uzun vadeli takip ve tedavi ile semptomların kontrol altına alınması ve yaşam kalitesinin iyileştirilmesi mümkündür. Hastaların doktorlarıyla düzenli iletişim halinde olmaları ve düzenli kontrolleri takip etmeleri önemlidir.

Dermatoz, cilt hastalıklarını ifade etmek için kullanılan genel bir terimdir. Dermatozlar, cildin farklı bölgelerinde görülebilen çeşitli tıbbi durumları kapsar. Dermatozlar, enfeksiyonlar, alerjik reaksiyonlar, inflamasyonlar, genetik faktörler, hormonal değişiklikler, çevresel etkenler ve diğer birçok nedenle ortaya çıkabilir.

Dermatozların belirtileri ve semptomları, hastalığın türüne ve cildin etkilenen bölgesine bağlı olarak değişebilir. Bunlar arasında kızarıklık, döküntü, kaşıntı, kabarcıklar, lezyonlar, pullanma, soyulma, şişlik, yaralar, sertleşme, renk değişiklikleri ve ciltte görünür diğer değişiklikler yer alabilir.

Bazı yaygın dermatozlar arasında egzama, sedef hastalığı, liken planus, akne, rosacea, dermatit, ürtiker, mantar enfeksiyonları, egzama herpetikum, vitiligo ve birçok diğer cilt hastalığı yer alır. Her bir dermatoz, spesifik nedenlere, patolojik süreçlere ve tedavi yöntemlerine sahip olabilir.

Dermatozlar, dermatologlar tarafından değerlendirilir ve teşhis edilir. Tedavi, dermatoza özgü olarak değişir ve genellikle semptomların kontrol altına alınması, inflamasyonun azaltılması, enfeksiyonların tedavisi veya cilt rahatsızlıklarının yönetilmesini hedefler. Tedavi seçenekleri arasında topikal ilaçlar, oral ilaçlar, immünomodülatör ilaçlar, fototerapi ve diğer prosedürler yer alabilir.

Dermatozlar genellikle tedavi edilebilir, ancak bazı durumlarda kronik bir seyir gösterebilir. Erken teşhis, uygun tedavi ve cilt bakımı rutinleri, dermatozların yönetilmesinde önemlidir. Cilt sağlığını korumak ve cilt hastalıklarının ortaya çıkmasını önlemek için iyi hijyen uygulamaları, güneş koruması ve uygun cilt bakımı önlemleri almak da önemlidir.

Dermatoz sanrı, bireyin ciltle ilgili yanlış bir inanç veya sanrıya sahip olduğu psikolojik bir durumu ifade eder. Dermatoz sanrısı olan kişiler, kendi ciltlerinde veya başkalarının ciltlerinde var olmayan cilt sorunlarının olduğuna inanırlar.

Bu sanrılar genellikle kişinin incelemeler, muayene veya tıbbi testler sonucunda herhangi bir cilt sorunu bulunmadığı halde ortaya çıkar. Kişi, gerçekte var olmayan deri lezyonları, parazitler, yaralar, döküntüler veya diğer cilt sorunlarından şiddetli bir şekilde rahatsızlık duyabilir.

Dermatoz sanrısı genellikle psikiyatrik bir bozukluk olan sanrılı bozukluk (delüzyonel bozukluk) kapsamında değerlendirilir. Bu durumda kişi, gerçek dışı inançlara sahip olabilir ve bu inançlarına sıkı sıkıya sarılabilir. Dermatoz sanrısı, vücut dismorfik bozukluğu, hipokondriyazis, obsesif-kompulsif bozukluk veya diğer psikiyatrik bozukluklarla da ilişkili olabilir.

Dermatoz sanrısı olan kişiler genellikle dermatologlara yönlendirilir, ancak cilt üzerinde gerçek bir sorun olmadığı tespit edildiğinde, psikiyatrist veya psikolog desteği önerilebilir. Tedavi, temelde psikoterapi (konuşma terapisi) ve bazen ilaç tedavisi içerebilir. Psikoterapi, bireyin yanlış inançlarını anlamasına ve değiştirmesine yardımcı olabilir. İlaç tedavisi, eşlik eden diğer psikiyatrik belirtilerin yönetilmesine yardımcı olabilir.

Dermatoz sanrısı olan kişiler için destek, anlayış ve uygun tedavi sağlamak önemlidir. Bu durumda, hem dermatoloji hem de psikiyatrik bakımın birlikte çalışması önemlidir.

„Dermatozoan sanrı“, bir kişinin vücudunda yaşayan veya yerleşen hayali parazitlerin varlığına inanma durumunu ifade eder. Dermatozoan sanrısı olan kişiler, vücutlarında sürekli olarak kaşıntı, sızıntı, tırmalama hissi gibi belirtiler yaşarlar ve bunların hayali parazitlerin neden olduğunu düşünürler.

Dermatozoan sanrısı, psikiyatrik bir bozukluk olan sanrılı bozukluk (delüzyonel bozukluk) kapsamında değerlendirilir. Bu durumda kişi, gerçek dışı inançlara sahip olabilir ve bu inançlarına sıkı sıkıya sarılabilir. Dermatozoan sanrısı, eşlik eden diğer psikiyatrik bozukluklarla ilişkili olabilir ve genellikle belirgin bir psikososyal etki yaratır.

Dermatozoan sanrısı olan kişiler genellikle dermatologlara yönlendirilir, ancak vücut üzerinde gerçek bir parazit enfeksiyonu veya hastalığı tespit edilmediğinde, psikiyatrist veya psikolog desteği önerilebilir. Tedavi, temelde psikoterapi (konuşma terapisi) ve bazen ilaç tedavisi içerebilir. Psikoterapi, bireyin yanlış inançlarını anlamasına ve değiştirmesine yardımcı olabilir. İlaç tedavisi, eşlik eden diğer psikiyatrik belirtilerin yönetilmesine yardımcı olabilir.

Dermatozoan sanrısı olan kişiler için destek, anlayış ve uygun tedavi sağlamak önemlidir. Bu durumda, hem dermatoloji hem de psikiyatrik bakımın birlikte çalışması önemlidir. İyi bir klinik değerlendirme ve uygun tedavi planlamasıyla, bu sanrılar hafifletilebilir veya ortadan kaldırılabilir.

„Dernek psikolojisi“ terimi, bir grup veya topluluk içinde bireylerin davranışlarını ve psikolojik süreçlerini anlamaya yönelik bir perspektifi ifade eder. Dernekler, belirli bir amaç etrafında bir araya gelen bireylerin oluşturduğu sosyal yapılar olarak tanımlanabilir. Derneklerdeki psikolojik süreçler, grup dinamikleri, sosyal etkileşimler, liderlik, üyelik motivasyonu, işbirliği ve çatışma gibi konuları kapsar.

Dernek psikolojisi, dernek üyelerinin motivasyonlarını, katılımlarını ve bağlılıklarını anlamak için psikolojik teorileri ve araştırmaları kullanır. Dernek üyeleri arasındaki ilişkiler, grup normları, sosyal roller, kimlik oluşumu ve grup uyumu gibi konular üzerinde durulabilir. Ayrıca, liderlerin rolü, karar verme süreçleri, iletişim stratejileri ve grup etkileşimlerindeki dinamikler gibi konular da dernek psikolojisinin odak alanına girer.

Dernek psikolojisi, derneklerin toplumsal etkilerini ve katılımcıların psikolojik refahını anlamak için de önemlidir. Dernekler, insanların bağlantı kurmasına, toplumsal destek bulmasına ve ortak bir amacın etrafında bir araya gelerek sosyal değişimleri başarmasına olanak tanır. Bu nedenle, dernek psikolojisi, insanların topluluk içindeki deneyimlerini ve toplumsal ilişkilerini daha iyi anlamayı ve bu alanda etkili çalışmalara katkıda bulunmayı amaçlar.

Desamino-8-D-arginin vazopressin (DDAVP), bir antidiüretik hormon olan vazopressinin sentetik bir formudur. Vazopressin, böbreklerdeki su emilimini artırarak idrar oluşumunu azaltır. DDAVP, vazopressin eksikliği veya işlev bozukluğu olan durumların tedavisinde kullanılır.

DDAVP, poliüri (aşırı idrar çıkışı), noktüri (gece idrara çıkma), enürezis nokturna (gece yatağı ıslatma) ve bazı kanama bozukluklarının tedavisinde etkili olabilir. Özellikle, enürezis nokturna tedavisinde çocuklarda sıkça kullanılır. DDAVP, vücutta su tutulumunu artırarak böbreklerin daha az idrar üretmesini sağlar.

DDAVP, genellikle burun spreyi, burun damlası veya tablet formunda kullanılır. Tedavi genellikle düşük dozlarla başlar ve doktorun önerdiği şekilde ve dozda alınmalıdır. DDAVP kullanımıyla ilişkili olabilecek yan etkiler arasında baş ağrısı, bulantı, kusma, karın ağrısı ve su tutulumuna bağlı olarak ortaya çıkabilecek sıvı birikimi bulunabilir. Herhangi bir yan etki belirtisi durumunda, bir sağlık uzmanına danışmak önemlidir.

DDAVP, vazopressin hormonunun sentetik bir formu olup, vücutta su dengesini düzenlemek için kullanılır. Ancak, herhangi bir ilacı kullanmadan önce, doktorunuza danışmanız ve önerilerini takip etmeniz önemlidir.

Desantralizasyon, bir organizasyon veya kurumun merkezi yönetim yapısından uzaklaşarak, karar verme ve operasyonel süreçlerin daha yerelleştirilmiş veya dağıtılmış bir şekilde gerçekleştirildiği bir yapıya geçişi ifade eder. Bu terim, genellikle büyük ölçekli kurumsal yapılar veya hükümetler için kullanılır.

Desantralizasyonun amacı, kararların daha hızlı alınması, daha etkin ve esnek bir şekilde yanıt verilmesi, yerel ihtiyaçların ve koşulların daha iyi dikkate alınması ve daha iyi hizmet sunulmasıdır. Bu süreç, merkezi yönetimden daha fazla sorumluluk ve yetkinin alt birimlere veya yerel yönetimlere devredilmesini içerebilir.

Desantralizasyon, organizasyonların daha verimli çalışmasını sağlayabilir, yerel ihtiyaçlara daha iyi yanıt verebilir ve çalışanların daha fazla sorumluluk almasını teşvik edebilir. Ancak, desantralizasyonun uygulanması ve başarısı, kurumun yapısı, işleyişi ve koşulları gibi birçok faktöre bağlıdır. Ayrıca, merkezi yönetim ve denge sağlanması gereken konular da dikkate alınmalıdır.

Desantralizasyon, farklı sektörlerde ve kurumların farklı düzeylerinde uygulanabilir. Örneğin, hükümetler, kamu hizmetleri veya şirketler desantralizasyonu benimseyebilir. Bu süreç, kurumun hedefleri, gereksinimleri ve stratejileriyle uyumlu olarak planlanmalı ve uygulanmalıdır.

Desenkronize, bir sistemin ya da sürecin uyumsuz veya senkronize olmayan bir şekilde çalışması anlamına gelir. Desenkronize olan bir şey, birlikte veya aynı hızda çalışmak yerine, farklı hızlarda veya farklı zamanlarda çalışabilir.

Desenkronizasyon, birçok farklı bağlamda kullanılabilir. Örneğin, elektrik sisteminde desenkronize olan jeneratörler, enerji iletiminde sorunlara neden olabilir. Ayrıca, bilgisayar ağlarında veri paketlerinin desenkronize olması, iletişim sorunlarına yol açabilir.

Desenkronize olan süreçler, genellikle uyumlu ve düzenli bir şekilde çalışmayan sistemlerde veya iletişim hatlarında görülür. Bu durum, verimlilik kaybına, hatalara veya uyumsuzluklara neden olabilir. Senkronizasyon, bir sistem veya sürecin uyumlu ve düzenli bir şekilde çalışması için önemlidir, bu nedenle desenkronize olan durumlar genellikle düzeltilmeye çalışılır.

Deserebrasyon sendromu, beyin hasarı veya beyin sapının lezyonu nedeniyle ortaya çıkan bir nörolojik durumdur. Bu durumda, beyin sapı üzerindeki kontrol merkezleri etkilenir ve normal motor fonksiyonlar bozulur.

Deserebrasyon sendromunun belirtileri arasında şunlar yer alabilir:

1. Uzatıcı kasların sertleşmesi: Deserebrasyon sendromunda, kol ve bacaklardaki uzatıcı kaslar sertleşir ve kolları vücuda doğru çeker, bacakları düzleştirir.
2. Kas rijitliği: Kaslarda sertlik ve rijitlik hissedilebilir.
3. Kol ve bacakların uzaması: Kol ve bacakların normalden uzun bir şekilde kalması gözlemlenebilir.
4. Ayakların plantar fleksiyonu: Ayakların aşırı şekilde aşağıya doğru bükülmesi.

Deserebrasyon sendromu, ciddi bir beyin hasarı veya lezyon sonucunda ortaya çıkan bir durumdur ve acil tıbbi müdahale gerektirebilir. Bu sendromun nedenleri arasında kafa travması, beyin sapı tümörleri, enfeksiyonlar veya bazı nörolojik hastalıklar yer alabilir. Tedavi, temel nedenin tedavisi, semptomların yönetimi ve rehabilitasyon süreçlerini içerebilir.

Desipramin, trisiklik antidepresanlar (TCA’lar) adı verilen bir ilaç sınıfına aittir. Antidepresanlar, depresyon ve diğer ruh hali bozukluklarının tedavisinde kullanılır. Desipramin, nörotransmitterlerin beyindeki dengesini etkileyerek depresyon semptomlarını hafifletmeye yardımcı olur.

Desipramin, noradrenalin geri alım inhibitörü olarak etki eder. Noradrenalin, sinir hücreleri arasında iletişim sağlayan bir nörotransmitterdir. Desipramin, noradrenalinin sinir hücreleri arasında daha uzun süre kalmasını sağlayarak noradrenalin düzeylerini artırır. Bu da beyindeki sinirsel iletişimi düzenler ve depresyon semptomlarının azalmasına yardımcı olur.

Desipramin genellikle depresyonun yanı sıra diğer koşulların tedavisinde de kullanılabilir, örneğin panik bozukluk, anksiyete bozuklukları ve bazı kronik ağrı durumları. İlaç, doktor tarafından belirlenen dozda ve süre boyunca kullanılmalıdır. Tedavi sürecinde düzenli olarak doktor kontrolünde olmak önemlidir, çünkü bazı yan etkileri ve ilaç etkileşimlerini izlemek gerekebilir.