Bu, bir kişinin performansı ile diğer insanların varlığı arasındaki bağlantı için kullanılan teknik terimdir.
Bu deyim, bir kişi diğer insanlar arasına katıldığında kişinin performansında artışı yakaladığı olgusunu varsayar. Diğer insanların varlığı genellikle belirli bir değerlendirme beklentisiyle ilişkilidir. Kişi bu görüşü ne kadar çok dikkate alırsa, değerlendirme beklentisinden o kadar yüksek aktivite düzeyi ile sonuçlanan bir değerlendirme korkusu ortaya çıkar ve gelişir. Sosyal aktivasyon üzerine ilk yayınlar 1898 yılında yayınlandı.
Kişinin kişisel özelliklerini ve diğer insanların niteliklerini tanımasını veya algılamasını sağlayan süreç.
Sosyal durumlardan kaçınma veya sosyalleşme korkusu (örneğin restoranlarda yemek yemek, konferanslarda bulunmak).
Grup veya toplulukla ilgili davranış.
Çocuklarda ve ergenlerde kontrolsüz veya dışsallaşan ve tekrar tekrar ve kalıcı olarak ortaya çıkan anormal dissosyal, agresif veya meydan okuyan davranış. Derin davranış bozuklukları. (örneğin yok etme eğilimi, çalma eğilimi, aldatma eğilimi, vurma veya kavga eğilimi).
Etkilenenler, insanlarla temas ettikleri ve onlar tarafından değerlendirilecekleri sosyal durumlara korku ile tepki verirler.
Bu nedenle, örneğin restoranlarda yemek yemek veya halka açık yerlerde konuşmak, partilere veya konferanslara katılmak gibi sosyal durumlardan kaçınılır. Etkilenenler genellikle düşük benlik saygısına ve eleştiri korkusuna sahiptir. Kızarma, titreyen eller veya mide bulantısı tipik semptomlardır. Bu fobinin sonuçları, sosyal geri çekilmeye kadar ilerleyen genel yaşam kalitesi üzerindeki kısıtlamalardır.
Sosyal fobi tanısı koymak için aşağıdaki genel koşulların yerine getirilmesi gerekir:
Bu iki durumdan birisi mutlaka vardır.
- ilgi merkezi olma ya da utanma korkusu
- İlginin merkezi olmaktan veya utanabileceği durumlardan kaçınmak.
En az iki anksiyete belirtisine ek olarak, aşağıdaki belirtilerden en az biri oluşur:
- kızarma veya titreme,
- kusma korkusu,
- işeme veya dışkılama çağrısı (veya korkusu).
Kaçınma davranışı veya kaygı belirtileri açık bir duygusal yük oluşturur.
Semptomlar münhasıran veya öncelikle korkulan durum veya bu durum hakkındaki düşüncelerle ilgilidir.
1.’de tanımlanan semptomlar sanrı, halüsinasyonlar, şizofreni, duygudurum bozuklukları veya obsesif kompulsif bozukluklardan kaynaklanmaz.
Olumlu ve olumsuz yaptırımlarla sosyal normlara uygunluğu sağlar. Sosyal kontrol tüm sosyal sistemlerde kullanılabilir.
Etkilenenler, insanlarla temas ettikleri ve onlar tarafından değerlendirilecekleri sosyal durumlara korku ile tepki verirler. Bu nedenle, örneğin kamusal alanda yemek yeme veya konuşma, toplantıya katılan partiler veya konferanslar gibi sosyal durumlardan kaçınılır. Etkilenenler genellikle düşük benlik saygısına ve eleştiri korkusuna sahiptir. Yüz kızarması, titreyen eller veya mide bulantısı tipik semptomlardır.
Sosyal nevroz tanısı koymak için aşağıdaki 5 genel koşul yerine getirilmelidir:
- Bu iki durumdan birisi mutlaka vardır.
- ilgi merkezi olma ya da utanma korkusu
- İlginin merkezi olmaktan veya utanabileceği durumlardan kaçınmak.
- En az iki anksiyete belirtisine ek olarak, aşağıdaki belirtilerden en az biri oluşur:
- kızarma veya titreme,
- kusma korkusu,
- işeme veya dışkılama çağrısı (veya korkusu).
- Kaçınma davranışı veya kaygı belirtileri açık bir duygusal yük oluşturur.
- Semptomlar münhasıran veya öncelikle korkulan durum veya bu durum hakkındaki düşüncelerle ilgilidir.
- ‚de tanımlanan semptomlar sanrı, halüsinasyonlar, şizofreni, duygudurum bozuklukları veya obsesif kompulsif bozukluklardan kaynaklanmaz.
Sosyal psikoloji, sosyal bağlamın (en geniş anlamda) insanların davranışları, deneyimleri ve farkındalıkları üzerindeki etkilerini ele alan psikolojinin bir dalıdır. Başka bir deyişle, sosyal psikoloji, diğer insanların gerçek veya hayal edilen varlığının bireyin deneyimi ve davranışı üzerindeki etkisini araştırır. İki temel varsayım üzerine kuruludur:
- İnsanlar kendi gerçekliklerini inşa ederler
- Kişinin tüm deneyim ve davranışları sosyal ilişkilerinden etkilenir.
Bir kişinin kendi davranışını kontrol etmek için bir etkileşim partnerinin duygusal durumu hakkında bilgi aramak.
Örneğin küçük çocukların annelerle etkileşimlerinde gözlemlenmiştir.
