Bu uyku bozukluğu, merkezi uyarıcılar tarafından uyku azaltılması veya baskılanması ile karakterizedir.
Hiposomniyi tetikleyen maddeler örneğin amfetaminler, iştah baskılayıcılar, nikotin ve kafein, tiroid hormonları ve teofilinlerin yanı sıra periferik sempatomimetikler ve antihipertansiflerdir. Uykuya dalmakta güçlük, ilaç başladığında çok sık bildirilir, doz arttırılır veya akşam alınır. Bir ilaç uzun süre sabit dozlarda verildiğinde uyku bozukluğu sıklıkla durur. İlacın geri çekilmesi genellikle uyuşukluğa, sinirlilik veya tükenmeye yol açar, bu da – yanlış bir şekilde – bu ilacın tekrar kullanılmasına yol açar.
Gün boyunca uyanık ve üretken olmak için uyarıcıları kullanan hastalarda, toplam uykusuzluk atakları sıklıkla görülür. Ardından belirgin gündüz uykulu ataklar görülür. Bu hastalarda depresyon (intihar riski), hipomani, paranoid semptomlar veya basmakalıp davranış gibi psikiyatrik semptomlar sıklıkla görülebilir.